Trądzik Ropowiczy
Trądzik ropowiczy jest jednym z rodzajów trądziku pospolitego. W czasie dojrzewania każdy człowiek ma pewne zmiany trądzikowe o łagodniejszym lub ostrzejszym charakterze. U większości osób w życiu dorosłym trądzik zazwyczaj zanika. Im wcześniej pojawia się trądzik tym większe jest prawdopodobieństwo, że jego przebieg będzie trudniejszy.
To mężczyźni częściej są narażeni na ciężkie postacie trądziku pospolitego. Trądzik najczęściej pojawia się na twarzy, dekolcie czy plecach, dla wielu osób choroba ta jest problemem psychospołecznym. Trądzik pojawia się w okolicach gruczołów łojowych, objawia się łojotokiem, tworzeniem zaskórników, krostek zapalnych, grudek i blizn.
Czynnikiem sprzyjającym powstawaniu trądziku jest skłonność do nadmiernego wytwarzania łoju i rogowacenia ujść mieszków włosowych. Wtedy tworzą się zaskórniki, a następnie związane z nimi odczyny zapalne w postaci grudek oraz krostek.
Trądzik ropowiczy (acne phlegmonosa), objawia się tworzeniem trądziku oraz torbieli ropnych, goi się przez bliznowacenie. Powstałe w efekcie blizny są nierówne, wciągnięte. Przyczyną wystąpienia takiego trądziku, jest duża aktywność gruczołów łojowych i skłonność skóry do bliznowacenia. Trądzik ropowiczy leczy się długo. Wymaga intensywnego i szybkiego rozpoczęcia kuracji. Najczęściej pojawia się na twarzy, plecach oraz klatce piersiowej.
Odmianą trądziku ropowiczego jest tak zwany trądzik odwrócony. Ma dwa rodzaje: trądzik krostkowo-grudkowy rozproszony i punktowy. Klinicznie zmiany wyglądają tak samo jak w trądziku ropowiczym. Mają one kształt dużych torbieli ropnych, guzów, wypełnionych treścią ropną połączoną z krwią. Po nacięciu guza pozostaje zazwyczaj wgłębienie, gojące się poprzez bliznowacenie. Trądzik odwrócony może stać się trądzikiem skupionym, z licznymi, zlewającymi się zmianami skórnymi.
Sposoby kurowania trądziku ropowiczego
Leczenie trądziku ropowiczego należy do zadań lekarza dermatologa. Jeśli trądzik przebiega dokładnie, wtedy rozpoczyna się kuracja, Początkowo podawane są antybiotyki, duże znaczenie maja tetracykliny. Oprócz silnego działania antybakteryjnego, hamują także aktywność chemotaktyczną granulocytów wielojądrzastych i tym samym leczą stan zapalny. Poprawa powinna nastąpić do 3 miesięcy, jeżeli tak się nie dzieje, to należy zmienić antybiotyk. Gdy następuje poprawa, zmniejsza się dawki tetracyklin o 500mg na miesiąc.
Nieraz trądzik ropowiczy jest zaawansowany. Wówczas leczenie zaczyna się od podawania preparatów izotretynoiny doustnie. Lek ten działa na wszystkie przyczyny powodujące pojawienie się trądziku. Zmniejsza on wydzielanie łoju, redukuje liczbę bakterii. Ma także działanie przeciwzaskórnikowe i przeciwzapalne. Izotretynoinę podaje się pacjentowi w dawce 0,5-1,0 mg/kg na dobę przez 4-6 miesięcy. Kurację można powtórzyć po 6 miesiącach, jeżeli zachodzi taka konieczność.
Podczas stosowania tego preparatu oraz w 2 miesiące po zakończeniu leczenia nie należy planować zajścia w ciążę, ponieważ lek ten wykazuje działanie teratogenne dla płodu (przez zastosowaniem izotretynoiny należy wykonać test ciążowy). Przed zastosowaniem retinoidów należy wykonać badania kontrolne oceniające poziom transaminaz, bilirubiny oraz trójglicerydów (izotretynoina podwyższa te parametry). W początkowej fazie kuracji może wystąpić suchość śluzówek oraz przejściowe zaostrzenie zmian trądzikowych na skórze. Oczywiście skutków obocznych po tym leku jest o wiele więcej. Warto bardzo dobrze się zastanowić przed zastosowaniem tego leku.